Rozdział 4

- No nie wiem...
- Dawaj Harry albo Zayn.
- Dobra dobra. Ten którego szybciej spotkam.
- Ok to idzimy na zakupy i ich spotykamy.
- Ale ty potrafisz fantazjować.
Jednak zrobiłyśmy tak jak chcaiała Al. Poszłyśmy na zakupy. Całkowicie straciłyśmy granice i kupiłyśmy to wszystko:
         
W zwyczaju miałyśmy dzielenie się pieniędzmi po połowie bo i tak chodziłyśmy często pożyczałyśmy sobie ciuchy.
Nagle zobaczyłam go. Stał koło wyjścia z galerii. Słodko się uśmiechał zerkając co chile na telefon. Nagle usłyszałam głos:
- Podejdź do niego.
- No chyba nie. Pogieło cie Al????
- No idź bo go zawołam.
- Ide.
- No to idź!!! - Powiedziała widząc że nie ruszam się z miejsca.
Ruszyłam w jego stronę.
- Hejka Zayn. - powiedziałam gdy byłam już blisko.
- Hejka. proszę nie krzycz. Zdjęcie?? Autograf???
- Nie pamiętasz mnie co?
- Nie? A powinienem?
- Nie nic... nieważne.
- Aaa... już wiem! Jesteś Victoria Justice.
- Nie jestem Julka.
- Nie znam żadnej Jul... Juleczka!!! - wydarł się na cały korytarz i okręcił w powietrzu. - Tak się stęskniłem.
- Hahahahaha - śmiałam sie w najlepsze z jego "wielkiej inteligencji".
- Hej sory ale nie mam za dużo czasu. daj mi swój numer to się zgadamy.
- 501-285-671 <przypadkowy numer!!!!>
- Ok dzięki. - cmoknął mnie w policzek i poleciał.
- Wow. Już buziaki na pożegnanie??? Tak szybko?? Szalejesz kochana. - Al podeszłą do mnie i postanowiła mnie troche podrażnić.
- Słuchaj choć gdzieś coś zjeść.
- Ok. To może Nados?
- Tsaa...
- Ten dzień się jeszcze nie skończył. Musimy spotkać Niallerka.
- Tak załatwie Ci autograf.
- Załatwisz?? Znasz go i mi nie powiedziałaś????
- Nie znam ale się umówiłąm z Zayn'em...
- UMUWIŁAŚ SIĘ Z ZAYN'EM MALIK'IEM???? - Al wydarła się na cały korytarz tak że wszyscy na nas spojrzeli.
- Cii... To znaczy tak nie do końca. - jej mina "WTF??? O.o" mnie rozwaliła - On ma mój numer i ma się odezwać.
- Aaa... A ty jego numer masz?
- Nie i nie komentuj!!

*około godziny 17.00*

Siedziałam w swoim pokoju. Przeglądałąm rzeczy które kupiłam dzisiaj z Al i stwierdziłam że są mi całkiem zbędne, kiedy usłyszałąm dźwięk mojego telefonu. Dostałam wiadomość od nieznanego numeru:

Masz ochotę na spotkanie? :*

Zayn xx

Szybko odpisałam:

Tak o której?

 

O 18 będę pod twoim domem :*

Czekam.

-Aaa!! - krzyczałąm
- Co się stało? - Al wpadłą do mojego pokoju jak burza.
- Mam tylko godzine?
- Na co.
- Umówiłam się z Zayn'em.
- Uuuuuu.... z Zayn'em powiadasz?
- Zamknij się! - rzuciłam poduszką w Al.
- Jak pani się wyraża pani Malik?
- Ja ci dam pani Malik! - krzyknęłam i zaczęłąm ją ganiać po całym domu bijąc poduszką.
- Czy pani Malik nie krzyczała przypadkiem przed chwilą że ma mało czasu?!?!? - krzyknęła osłaniając swoją głowę i zbiegając ze schodów.
- Tak! - krzyknęłam, rzuciłam w nią poduszkę i pobiegłam do swojego pokoju.
Strasznie mi zależało zrobić dobre wrażenie ale jeśli się wystriję to pomyśli że mi zależy, więc ubrałam się tak:

Zrobiłam lekki makijaż i czekałam na Zayn'a.
Równo o 18 zapukał do domu. Wyszłam od razu.
- Wow! Ślicznie wyglądasz.

- Dzięki ale nie. Za to ty...
- Nie. - przerwał - nie bedziemy się kłócić.
- To gdzie idziemy?
- Do mnie do domu.
- A co tam będziemy robić??
- Zobaczysz zboczeńcu.
- Czemu od razu zboczeńcu?
- Bo sie tak pytasz.
- Ej!! Ja po prostu zapytałam z ciekawości, a ty pomyślałeś że myśle coś zboczonego.
- Jasne... To będziemy tak stać czy idziemy do mnie?
- Idziemy do ciebie. - i ruszyliśmy. Całą drogę przegadaliśmy. Mieliśmy wiele tematów. Wreszcie stanęliśmy przed jego domem.
- Wow!
- Ee tam...
Weszliśmy do domu. Czas leciał bardzo szybko. Pooglądaliśmy komedie, zrobiliśmy walke na jedzenie i laliśmy się piciem. Całkiem zapomniałam o zapytaniu się Zayn'a o ślub. Przypomniało mi się dopiero jak się żegnaliśmy pod moim domem bo oczywiście "Zayn dżentelmen" musiał mnie odprowadzić.
- Wpadaj kiedy tylko będziesz chciała, pisz dzwoń i w ogóle.
- Tak wiem. Ty też. - dałam mu całusa w policzek i weszłam do domu gdzie przywitała mnie Al.
- Uuuuu... a gdzie czułe pożegnanie. - gdyby wzrok zabijał to za dwa dni byłabym na jej pogrzebie - no wiesz - i poruszała zabawnie brwiami, a ja nie mogłam się nie roześmiać. - NO GDZIE???
- Ty idiotko.
- Panno Malik prosze się zachowywać - i pokiwała mi palcem. Bezczelna.
- Hahaha. Bo ci nie powiem jak było.
- No dobra mów. - I opowiedziałam jej jak było a ta później i tak mi dokuczała....

*w poniedziałek rano*

Z powodu że zapomniałam się Zayn'a zapytać o ślub idę teraz do niego. Jest 9.00 a ja nie jestem na zajęciach, bo tak i już. Nie muszę się tłumaczyć. Chyba nie muszę....
Stałam już jakieś 10 minut przed jego domem i nikt mi nie otwierał. Nagle w drzwiach pojawił się Zayn w samych bokserkach.
- Yyyy... - zaczęłam - Chyba przyszłąm nie w porę...
- Nie no coś ty... Serio wejdź. Po prostu dopiero wstałem.
- No okej.
- Poczekaj chwile idę się ubrać. Rozgość się.
Usiadłąm na kanapie w salonie i czekałam na Zayn'a. Wreszcie przyszedł.
- Co cie sprowadza?
- Przyszłam się ciebie o coś zapytać, bo zapomniałam w piątek.
- No dajesz.
- No bo widzisz... Mój kuzyn ma ślub i mam zaproszenie dla dwuch osób i wiesz czy może chciał...
- Kochanie idziesz?!?! - ktoś nam przerwał. Krzyk dochodził z góry.
- Chciałby Harry ze mną pójść - zmieniłam zdanie w jego połowie. - No wiesz... Nie wiem czy on mnie lubi i się zgodzi...
- Noo... - Zayn wyglądał na zachwyconego tym pomysłem w przeciwieństwie do mnie. Z sekundy na sekunde coraz bardziej żałowałam że tu przyszłam - Zaproś go. On na prawde cie lubi. Ciągle o tobie gada.
- Tak myślisz?
- Jasne.
- Okej. Dzięki Zayn. Ja wam już nie przeszkadzam. - dałam mu całusa w policzek i poszłam do domu. Chciało mi się płakać "Czyżbym zakochała się w Zayn'ie??" Ale to nie miało znaczenia. Na ślub idę z Harry'm jeśli się zgodzi...

 

*2 dni później*

Harry właśnie otworzył mi drzwi do swojego domu.
- Julcia! Kochanie wreszcie przyszłaś!! - krzyknął i obkręcił mnie wokół i wniósłdo domu
- Wow jakiś ty silny.
- No wiesz. Trenuje się - I zacząłmi pokazywać swoje mięśnie. Szczeże mówiąc byłąm pod wrażeniem.
- Słuchaj ja tylko na chwilę.
- Co???
- No tak bo mam do ciebie sprawę.
- No tak. W sumie ja do ciebie też. - wyszczeżył się i zaczął mnie przytulać. Znowu. Trochę mnie to bawiło.
Na gadaniu i zabawie (gilgotaniu się, robieniu kanapek co skończyło się na bitwie na mąkę O.o itp.) zeszło do 23.00. Gdy spojrzałam na swój telefon i zobaczyłam wiadomość od Al wybuchłam tak niepochamowanym śmiechem że Harry upuścił talerze które akurat zmywał.
- Co? - podszedł do mnie a ja mu pokazałam SMSa.

 

Uuu... szykuje się niezapomniana noc z Haroldem???
Nie przeszkadzam Al xx.
Powodzenia. ;)

- Miałeś sprawe. -  powiedziałam prawie po 15 minutach jak skończyliśmy się śmiać.
- No tak, ale już nie ważne.
- No mów.
- Nie.
- Dlaczego?
- Powiem pod jednym warunkiem.
- Co?
- Jak powiesz z czego się śmiałaś w dniu naszego spotkania.
- Nie ale ty mi powiesz.
- Nie powiem.
- Powiesz powiesz. - zaczęłam się zbliżać powoli do Styles'a. Harry zaczął się cofać. Był już oparty o ścianę. Nasze czoła stykały się. Zamknęłąm oczy i mocno walnęłam chłopaka poduszką w głowę.
- Mów mów mów!! - krzyczałam.
- Dobra ale jest warunek. Inny.
- Jaki??

- Dostane całusa w usta i ...
- Żadne i! Jeden warunek!
- I - kontynuował jakby nigdy nic - zostaniesz na noc.
- Co??
- Nie myśl sobie nie wiadomo czego. Po prostu zostaniesz...
- No nie wiem...
- Prosze.
- Ale powiedz.
- Zostaniesz???
- Tak.
- No bo jade z chłopakami pod namiot i każdy bierze kogoś ze sobą i ja nie mam kogo no i sobie...
- Ok pojadę z wami jeśli ty pojedziesz ze mną na ślub???
- Co?? Ślubu z tobą jeszcze nie... ale może za kilka lat....
- Nie. Na ślub mojego kuzyna.
- No okej.

__________________________________________
Co Harry odwali w nocy? Co stanie się na wycieczce? Co będzie na ślubie? To w kolejnych rozdziałach.
Bardzo Wam dziękuję że pomogliście mi podjąć trudną decyzję.
Bardzo dziękuję też za komentarze dzięki którym chętniej i lepiej się pisze, bo wie sie że ma się dala kogoś. Teraz zrobimy tak: 5 komentarzy = następny rozdział. Z góry dziękuję.
Kocham Was Julka xx